ယံုၾကည္မူ

03/01/10
ယုံၾကည္တဲ႔သူအတြက္ ယံုၾကည္မူဟာ
အလုပ္ျဖစ္တယ္
ယံုၾကည္သည္႔အေလွ်ာက္ လုပ္ျခင္းဟာ
သူအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစတယ္
မယုံၾကည္တဲ႔သူအတြက္ မယံုၾကည္တာဟာ
ျပႆနာမဟုတ္ပါ
မယံုၾကည္လုိ႔မလုပ္တာဟာ ဆုိးက်ိဳးမျဖစ္ေစပါ
ေကာင္းက်ိဳးလည္း မျဖစ္ပါ
မည္သုိ႔ပင္ ခံယူထားပါေစ
သင္႔အေတြးအတုိင္းသာ
ျဖစ္လာပါလိမ္႔မည္

ူလုပ္ၾကံမူမ်ားၾကားက ဗုဒၶဘာသာ (နိဂံုး)

(နည္းနည္းေတာ့ ရွည္လ်ားတယ္၊ အင္တာနက္က အၿမဲသံုးလို႔ မလြယ္ဘူး။ လြယ္ေတာ့ေတာ့လဲ လြယ္ပါတယ္ေလ။ အီးေမးလ္ပဲ သံုးလို႔ရတယ္။ ပို႔စ္တင္ဖို႔က မလြယ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခါတည္း အရွည္ၾကီးကို တင္လိုက္တယ္။ ရန္ကုန္သြားေတာလားကလဲ တန္းလန္း၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ အေမြအႏွစ္ကလဲ တန္းလန္း။ တန္းလန္းေတြက မ်ားေနတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္ကလဲ ခရီးသြားရင္း တန္းလန္းဆိုေတာ့......အစစ ၾကည့္လုပ္ေနရတယ္။

ေရးထားတဲ့သူက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ တစ္ေန႔က တကၠသိုလ္ထဲေရာက္သြားေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးကို စာအုပ္ငယ္ေလးလုပ္ၿပီး လိုက္ျဖန္႔ေနတယ္တဲ့။ ေက်ာင္းသားေတြကို အခမဲ့ ေ၀ေပးေနတယ္။ ျပန္ပြားေအာင္လုပ္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ၀မ္းသာမိပါတယ္။ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔လဲ မသိဖူးပါဘူး။ ထားပါေတာ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔လဲ ဖတ္ၾကည့္လိုက္အံုးေပါ့ဗ်ာ)

ဒီမွာ လဲြမွားေနတဲ့ အရာတစ္ခု ရွိပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ခရစ္ယာန္ေတြနဲ႔၊ မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ အမည္ခံေတြ႕ဆံုးစည္းေ၀းေျပာဆိုမႈေတြကို ျမွင့္တင္လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဟုတ္လွၿပီဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူေနၾကပါတယ္။ ေထရ၀ါဒနဲ႔မဟာယာန၊ မဟာယာနနဲ႔တိဗက္…….အဲဒီလို အဲဒီလို ဗုဒၶဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္းေတြ႕ဆံုဖို႔က်ေတာ့ အေတာ္ကို ေခါင္းမာေနၾကဆဲပါ။

ဒီအဓိက ဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕အစည္းၾကီးသံုးခုၾကားမွာ ထိေရာက္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိတဲ့ ေတြ႕ဆံုမႈ နည္းနည္းေလးမွ မရွိတာဟာ အေတာ့္ကို ၀မ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ စီးပြားေရးအရ အင္အားနည္းတဲ့ သီရိလကၤာ၊ ထိုင္း၊ ျမန္မာ၊ လာအိုန႔ဲ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံက ေက်ာင္းေတြနဲ႔ ဘုန္းၾကီးေတြဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာေရာက္ရွိေနတဲ့ သူတို႔ႏုိင္ငံဖြားဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆီးေပးဖို႔ အေတာ္ေလး ရုန္းကန္ေနရပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ စီးပြားေရးအရ အင္အားေကာင္းတဲ့ တရုတ္၊ ထိုင္၀မ္၊ ကိုရီးယားနဲ႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေတြက ေက်ာင္းေတြနဲ႔ရဟန္းေတြဟာလည္း ခ်မ္းသာတဲ့အေနာက္ႏိုင္ငံတစ္လႊား သူတို႔ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာကို ျဖန္႔က်က္ဖို႔ ရုန္းကန္ေနၾကရျပန္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔ တကၠသိုလ္ေတြ အဲဒီမွာ ေဆာက္လုပ္ဖို႔အတြက္ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္အက် ခံေနလင့္ကစား တိဗက္ရဟန္းေတာ္ေတြကေတာ့ တိဗက္ဗုဒၶဘာသာကို ကမၻာက အာရံုက်ေစဖို႔ ေက်ာ္ၾကားလူသိမ်ားေအာင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ အခက္အခဲေတြနဲ႔ နပန္းလံုးေနၾကရျပန္ပါတယ္။

ဒီအေျခအေန အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြအားလံုးက အေမ့ေလ်ာ့ခံ၊ မသိက်ိဳးကၽြန္အျပဳခံထားရတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္သန္းေပါင္းမ်ားစြာကို သိသိသာသာပဲ ခ်န္ထားရစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ မထင္ရွားတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ေဒသေတြက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ၊ ပညာေရး၊ ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းရွိတ့ဲ ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ လူမႈေရးတုိက္ပြဲေတြမွာ အေနာက္ကမၻာမွာထက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အလူးအလဲ လိုအပ္ေနၾကပါတယ္။

အေနာက္ကမၻာမွာလည္း အလားအလာေကာင္းတဲ့ ဘုန္းၾကီးေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာေခါင္းေဆာင္ေတြကို တစ္ေယာက္ထက္မနည္း လိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏုိင္ပါဘူး။

အေနာက္ကမၻာက လူေတြဟာ ပညာတတ္တယ္၊ ၾကြယ္၀တယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို တရားေဟာတာကေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အာရွသားေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ ကန္႔သတ္ထားတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ အာရွအရင္းအျမစ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆီးေပးဖို႔ ၾကိဳးစားဆဲအခါမွာလည္း အထက္ပါ မထင္မရွား ဗုဒၶဘာသာနယ္ေျမေတြက ဗုဒၶဘာသာေတြကို လံုး၀ လံုး၀ ေမ့မထားသင့္ၾကပါဘူး။

သူတို႔ေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္တုိင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ အခုထိလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအျဖစ္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ထိန္းထားၾကဆဲပါ။ ဆိုေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ သမိုင္းေၾကာင္းေတြကို သူတို႔ကို မွ်ေ၀ေပးရပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ပိုၿပီးသက္ေတာင့္သက္သာရွိတဲ့ ၾကြယ္၀တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဆီက ပံ့ပိုးမႈေတြကို မရရွိၾကပါဘူး။

ကဲ …အေျခအေနေတြက အဲဒီလို ျဖစ္ေနခဲ့ရင္…
ဗုဒၶဘာသာကမၻာက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ က်ဥ္ဖယ္ထားတဲ့၊ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ အတူေနဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့၊ သူတို႔ကို လက္ေတြ႕က်က် ကူညီေနတဲ့၊ ပံ့ပိုးေပးဖို႔ အဆင္သင့္သြားေရာက္ေနၾကတဲ့ သူေတြ (ခရစ္ယာန္ေတြ)ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔က ဆန္႔က်င္ၿပီး ကဖ်က္ကယက္လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ လူ႕က်င့္၀တ္သိကၡာအရ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မွန္ကန္တဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မလဲ။
ကဲ… အဲဒီလို ကူညီေနမႈကို ဆိုးရြားတဲ့လုပ္ရပ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ေျပာၾကားဖို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လက္ခံထားတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ ဘယ္တရားဓမၼကေရာ အဲဒီလို ေျပာၾကားဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ။ (အဲဒီလို သူတို႔ ကူညီေနၾကတာဟာ ဗုဒၶတရားေတာ္အရ မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။)

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သိုသိုသိပ္သိပ္လုပ္ရွားေနတဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ အေမ့ေလ်ာ့ခံ၊ က်ဥ္ဖယ္ခံထားရတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ ကူညီေနတာေတြကို မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေတြထဲက ဗုဒၶဘာသာကို အရူးအမူး ယံုၾကည္ကိုးကြယ္သူအမ်ားစုေတာင္မွ လက္ခံၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ ေမြးရာပါေကာင္းျမတ္ျခင္းတရားမ်ား ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျငင္းပယ္လို႔ မရတဲ့၊ ေဘးခ်ိတ္ထားလို႔ မရတဲ့ အမွန္တရားတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခ်က္ေတြကပဲ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာေတြကို ကူညီဖို႔ စြမ္းအားခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းနဲ႔ စိတ္အားမထက္သန္ျခင္းကို ေမးခြန္းထုတ္ေနပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ``ေယရႈကို ယံုၾကည္လိုက္ပါ၊ သူဟာ မင္းတို႔နဲ႔အတူ အၿမဲရွိေနပါလိမ့္မယ္ (believe in Jesus, he will be always with you)´´ဆိုတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံေဆာင္ပုဒ္နဲ႔အညီ အရမ္းကို ေအာင္ျမင္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔ ``ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ သင္တို႔ရဲ႕ လိုအပ္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား ျဖစ္ပါတယ္´´ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံတစ္ခုကို ေလ့လာသင္ယူၿပီး တက္ၾကြတဲ့ လူမႈေရးအကူအညီေတြကို လက္ေတြ႕က်က် လုပ္ျပၿပီး သက္ေသျပႏုိင္ရင္ အေျပာင္းအလဲေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ ဆန္းသစ္တဲ့အေတြးအျမင္ရွိတဲ့၊ တိုးတက္တဲ့ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက အဆင့္ျမွင့္တင္ထားတဲ့ လူသား၀ါဒတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ လူသားေတြအတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ မရွိေသးပါဘူး။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ယခုအခါ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ ပစ္မွတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ အေမ့ေလ်ာ့ခံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ စိုးရိမ္ေရမွတ္ေရာက္ေနတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို တုံ႔ျပန္ရင္ဆိုင္ေပးဖို႔ သိသိသာသာ ပ်က္ကြက္ေနၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာထဲမွာကို ဂိုဏ္းစဲြ၊ ဂဏစဲြနဲ႔ အဖဲြ႕အစည္းကြဲေတြ၊ (ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကို ေရွ႕တန္းတင္ ငါတေကာေကာ ဖဲြ႕စည္းတည္ေထာင္မႈေတြ)က အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔လိုက္နာတဲ့ ဗုဒၶဘာသာပံုစံကို မလိုက္နာတဲ့သူေတြကို ကူညီဖို႔ စိတ္ဆႏၵမရွိၾကဘူး။ (ေထရ၀ါဒက မဟာယာနဗုဒၶဘာသာဆိုရင္ မကူညီခ်င္ဘူး…စသည္)။ ကူညီဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ေနၾကပါတယ္။ ဒါဟာ အၾကီးမားဆံုး စိန္ေခၚခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

သူတို႔ (ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမား)ေတြဟာ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ အကူအညီေပးဖို႔ မစဥ္းစားမီ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းကဲြေတြၾကားမွာ သြားေရာက္ေနတဲ့ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားက ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ရွိပံုရပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ကိုရီးယားနဲ႔ထိုင္၀မ္တို႔မွာရွိတဲ့ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ထိုင္း၊ ျမန္မာ၊ ဘဂၤလားေဒရွ္နဲ႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံနယ္စပ္ေတြမွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ အေမ့ေလ်ာ့ခံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူမ်ိဳးစုေတြဆီကို သြားၿပီး အကူအညီေတြ ေပးဖို႔ ဆႏၵရွိၾကပံု မရပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းက ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ထို႔အတူပဲ စြမ္းႏိုင္တဲ့ ထိုင္း၊ သီရီလကၤာနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာေတြဟာလည္း ဟိမေလယ်(ဟိမ၀ႏၱာ)ေဒသမွာရွိတဲ့ လူနည္းစုဗုဒၶဘာသာ၀င္လူမ်ိဳးစုေတြကို သြားေရာက္ကူညီဖို႔ ဆႏၵမရွိၾကပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြဟာ တိဗက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။

ဒါဟာ ဗုဒၶျမတ္စြာက သူ႕ရဲ႕ေနာက္ပါေတြကို ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္အေျခအေန လံုး၀ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ ႏွစ္သက္တဲ့အေနအထားလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းကဲြေတြအၾကားမွာ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ တံု႔ျပန္ခ်က္ေတြကို တားဆီးထားၾကျခင္းရဲ႕ သိသာထင္ရွားတဲ့ ရလဒ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶျမတ္စြာဟာ ဒီကမၻာေျမေပၚမွာ ခရစ္ဆိုတဲ့အန႔ံမရခင္အခ်ိန္ကတည္းက ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းေတြရဲ႕ ပထမဆံုးနဲ႔ အေအာင္ျမင္ဆံုး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဆူျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ အမွန္တရားကို လက္ခံလိုက္ၾကပါ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ေနာက္ပါပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဘာမွ ေျပာင္းလဲမေပးႏုိင္ဘူးဆိုတာကို ဟန္မေဆာင္ဘဲ လက္ခံလိုက္ၾကပါ။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ရင္ထဲမွာ ကဲြျပားေနတဲ့ အယူအဆတစ္ခုက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ဆင္းရဲမဲြေတမႈနဲ႔ ပညာမတတ္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ထက္ ကမၻာမွာ ပညာအတတ္ဆံုး၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ဆံုးနဲ႔ အသိဉာဏ္ပညာအျပည့္စံုဆံု ပ႑ိတ္ၾကီးေတြကို ပစ္မွတ္ထားဖို႔ ခံုမင္ေနၾကျခင္းပါပဲ။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ လူသားေတြရဲ႕ အသိဉာဏ္နဲ႔ အတတ္ပညာေတြကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ အသံုးခ်ေနၾကတယ္။ ဒါက ဗုဒၶဘာသာစည္းရံုးေရးသမားေတြရဲ႕ အထြဋ္အျမတ္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒီအလားအလာဟာ အျခားအက်ိဳးမဲ့ကိစၥေတြဆီကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ပို႔ေဆာင္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ အျခားအက်ိဳးမဲ့ကိစၥဆိုတာက တစ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆင္းရဲႏံုခ်ာလွတဲ့ မသိနားမလည္တဲ့ စာေပမတတ္ေျမာက္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကို ဆံုးရႈံးသြားျခင္းပါပဲ။ ဒီအေျခအေနေတြက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အမ်ားၾကီး ခ်ီးက်ဴးေထာမနာျပဳေနတဲ့ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ မဇၥိ်မပဋိပဒါရဲ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြကို ေတာင္းဆိုေနျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထင္ရွားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာကမၻာက ၾကီးမားခိုင္ခံ့စြာ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ သံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာအသင္းအဖဲြ႕ေတြဟာ သူတို႔ ပါးစပ္ကေျပာထားတဲ့ တာ၀န္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းကို ပ်က္ကြက္ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီအဖဲြ႕အစည္း၊ အသင္းအဖဲြ႕ေတြအတြင္းမွာကိုပဲ ကၽြမ္းက်င္မႈမရွိျခင္း၊ စီမံခန္႔ခဲြမႈ ညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ လဲြမွားေသာအျပဳအမူမ်ားနဲ႔ အက်င့္စာရိတၱေဖာက္ျပားမႈေတြရဲ႕ သိကၡာေစာင့္စည္းမႈမရွိတဲ့ အၾကြင္းအက်န္ေတြကို အဲဒီအရာေတြက မီးေမာင္းထုိးျပေနပါတယ္။
ေခတ္သစ္စိန္ေခၚမႈေတြကို ႏိုင္ႏုိင္နင္းနင္း ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏုိင္ေအာင္ သံဃာအဖြဲ႕အစည္းေတြအေနနဲ႔ အတြင္းက်က် ျပန္လည္ဖဲြ႕စည္းဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္။ အသိဉာဏ္ပညာလည္းျမင့္မား၊ ပညာလည္းတတ္၊ ၾကိဳးစားမႈလည္းရွိ၊ အလားအလာလည္းေကာင္းတဲ့ ရဟန္းငယ္ေတြ လူထြက္ႏႈန္းျမင့္မားလာေနတာဟာလည္း ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔အတြက္ တကယ့္ ေခါင္းခဲစရာကိစၥတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအားနည္းခ်က္ေတြ၊ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးရွိေနေပမယ့္…..
ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွာ ဆႏၵေလးမ်ား ရွိခဲ့ရင္….
တကယ့္ကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္မႈေတြ ကင္းေနခဲ့ရင္…..
``သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာအတြက္´´ဆိုတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံေဆာင္ပုဒ္ကို လက္ကိုင္ထားခဲ့ရင္….
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လုပ္ႏုိင္တာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါေသးတယ္။

ကဲ…ဒီလိုဆိုရင္ ၂၃၈-ခုေသာ ကမၻာ့ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးစုေတြဟာ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြရဲ႕ သားေကာင္အျဖစ္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုက်ေရာက္သြားႏိုင္ေတာ့မလဲ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လို အသိပညာၾကြယ္၀တဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြ လုပ္ႏုိင္တဲ့ အရာတစ္ခုခုမ်ား ရွိသလား။ ဆင္းရဲသားေတြကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနၿပီး အကူအညီေပးေနတဲ့ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြကို ``မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ား´´လို႔ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ ေရရြတ္ေနသင့္ပါသလား။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဗုဒၶဘာသာေတြအေနနဲ႔ အတူတကြ လက္တဲြေဆာင္ရြက္ဖို႔ အခ်ိန္က်ပါၿပီ။
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အခ်ိန္က်ပါၿပီ။

``သတၱေလာကေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လွည့္လည္တရားေဟာၾက၊ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လွည့္လည္တရားေဟာၾက၊ သတၱေလာက အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းဖို႔အတြက္ လွည့္လည္တရားေဟာၾက´´ဆိုတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းမႈကို လိုက္နာေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ အေမ့ေလ်ာ့ခံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေပၚ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ တင္ရွိေနေသာ အေၾကြးေတြကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။

အဲဒါေတြကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ``မညီညြတ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၊ ပ်င္းရိထံုထိုင္းေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၊ ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္ခ်ဥ္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၊ ႏြားေျခရာခြက္ထဲက ဖားလို ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား´´ရယ္လို႔ အျပစ္တင္မႈေတြသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဆီ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။ ။

(ၿပီးပါၿပီ)
လုပ္ၾကံမူၾကားက ဗုဒၶဘာသာ ပုိ႔စ္အားလုံးကုိ http://attalwinpyin.blogspot.com/ ဘေလာဂ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

လုပ္ၾကံမူမ်ားက ဗုဒၶဘာသာ (၂)

(Bhikkhu K. Tanchangya ရဲ႕ Buddhism under siege from within ဆိုတဲ့စာကို ဘာသာျပန္တယ္။ ဘာသာျပန္ဖို႔ တုိက္တြန္းေပးတဲ့ အရွင္ေတေဇာဘာသ (ဂ်ာမဏီ)ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ျမန္မာမွာ ေနရင္း ဟိုသြားဒီသြား မအားမလပ္တဲ့ၾကားက (စိတ္အားထက္သန္လြန္းလို႔) ျဖစ္သလို ဘာသာျပန္လိုက္ရတဲ့အတြက္ အမွားအယြင္းမ်ား ပါရွိခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ။ ေလးေလးနက္နက္ ဖတ္ရႈႏိုင္ၾကပါေစ၊ ဖတ္ရႈရံုမက စာေရးသူေပးလိုက္ေသာ မက္ေဆ့အစစ္ကို ရရွိသြားႏုိင္ၾကပါေစလို႔ က်ိတ္က်ိတ္ေလး ဆုေတာင္းေနပါတယ္။ ဒီပို႔စ္က အရမ္းကို ေကာင္းပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအားလံု ဖတ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)

.....ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံတိုင္းမွာရွိတဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းက သံဃာေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္မႈေတြဟာ အစိုးရပိုင္ဆိုင္မႈထက္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ေက်ာ္လြန္သြားႏိုင္စရာရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္ရပါတယ္။ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ အလွဴၾကီးေတြက အခ်မ္းသာဆံုး ဆရာေတာ္ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာသမိုင္းမွာ တစ္ခါမွ မရွိဖူးေသးတဲ့ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြ ေမြးထုတ္ေပးပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လို မထင္မရွား ဗုဒၶဘာသာေတြကိုေတာ့ `ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္´ဆိုၿပီး ထားရစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဥေပကၡာတရားေတြ ထြန္းကားၿပီး ေမ့ထားလိုက္ၾကပါတယ္။

ေသးငယ္ၿပီး အလွမ္းေ၀းတဲ့ ဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕အစည္းေတြ ဥပမာအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေခ်ာင္းသာ၊ အိႏၵိယက ခမိယန္း၊ ထိုင္းက ေဟြ၊ နီေပါလ္က ကူတန္း၊ တိဗက္က ဂေစာင္၊ ဘူတန္က ဘရုတ္ကတ္စ္ဆိုတဲ့ ဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕အစည္းေတြရဲ႕ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနပံုကို ``ပညာေတြ အထူးတလည္တတ္ေျမာက္ပါတယ္၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ပါတယ္´´ဆိုတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ မသိၾကပါဘူး။ အခု ဥပမာအျဖစ္ ေပးလုိက္တဲ့ နာမည္ေတြဟာ နည္းနည္းေလးပဲ ရွိပါေသးတယ္။


အဲဒီေဒသေတြမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕အစည္းေတြဟာ ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္တဲ့ လက္ရွိအစစ္အမွန္ ျဖစ္တည္မႈေတြနဲ႔ အသက္ဆက္ႏိုင္ေအာင္ သူတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္လကၡဏာေတြကို ကိုင္စဲြၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲ စီမံေနၾကရပါတယ္။ ဒါကိုလဲ ဖိႏွိပ္တဲ့ တရားမမွ်တတဲ့ အစိုးရေတြရဲ႕လက္ေအာက္မွာ လုပ္ေနၾကရတာပါ။

``ဒါ….သူတို႔ရဲ႕….ကံပဲေလ´´။
အဲဒီလို ေျပာလိုက္ၾကမလား…….။

ေနစဥ္အျဖစ္မွန္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အဲဒီလူမ်ိဳးေတြကို ဗုဒၶဘာသာဆိုတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းၾကီးေအာက္မွာ ဆက္လက္တည္ရွိဖို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ထပ္ေစာင့္ၾကရအံုးမွာလဲ။

ဗုဒၶဘာသာဟာ သူတို႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ေျပာင္းမေပးႏိုင္ဘူးလားဗ်ာ။ သူတို႔တစ္ေတြ ဆင္းရဲတြင္းကေန ရုန္းထြက္ဖို႔ ဗုဒၶျမတ္စြာကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔အခြင့္အေရးေတြ မေပးႏိုင္ၾကေတာ့ဘူးလား။ ``ဒို႔ျမတ္စြာဘုရားေတာင္မွ လူသားေတြရဲ႕ ဘ၀အဆင့္အတန္းကို ေျပာင္းလဲေပးႏုိင္စြမ္း မရွိဘူး´´လို႔ ေျပာေန ေဟာေနတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီလုိ ေျပာၾကားခ်က္ေတြဟာ ဘာမွ အဓိပၸာယ္မရွိပါဘူး။ ဒီကိစၥမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ဘ၀နဲ႔ အေျပာင္းအလဲကို တမ္းတမ္းတတျဖစ္ေနတဲ့ ခဲြျခားခံေနရတဲ့ လူသားေတြကို ကူညီဖို႔ ကတိမေပးခဲ့ဘူးဆိုရင္ ``ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း စည္းစိမ္ဥစၥာကို ေပးမယ္၊ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ လုပ္ေပးမယ္၊ ေနာက္ဘ၀မွာလဲ ေကာင္းကင္ဘံုကို ပို႔ေပးမယ္´´လို႔ ကတိေပးတဲ့ ႏိုင္ငံျခားက ထာ၀ရဘုရားကို ဘာျဖစ္လို႔ မကိုးကြယ္သင့္ရမွာလဲ။ မကိုးကြယ္သင့္စရာ အေၾကာင္းမရွိလွဘူး။

ဟုတ္ပါတယ္။ ``ဘုရားအသစ္၊ တိုင္းျပည္အသစ္´´ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္။ ဒီစကားက ေခတ္သစ္ကိုရီးယားကို ခရစ္ယာန္ဘာသာရဲ႕ ေအာက္ကို ဆြဲသြင္းဖို႔ ခရစ္ယာန္ဆရာေတြ မၾကာခဏ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစကားဟာ အခုအခ်ိန္အထိ ခရစ္ယာန္ဆရာေတြ သယ္ေဆာင္လာေပးတဲ့ အေျပာင္းအလဲျပယုဂ္ကို ဆဲြေဆာင္သိမ္းသြင္းေနဆဲ၊ မ်က္စိက်စရာ ျဖစ္ေနဆဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တိုးတက္တဲ့အျမင္ရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာတိုင္းအတြက္ ဒီအခ်က္ကို အာရံုစူးစိုက္ဖို႔ အခ်ိန္က်ေရာက္ေနပါၿပီ။
မွန္ပါတယ္။ ဒီဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕အစည္းေတြဟာ ဆင္းရဲႏံုခ်ာလွၿပီး ပညာလည္း မတတ္ၾကပါဘူး။ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြအတြက္ေတာ့ ဒီအေျခအေနဟာ အလြန္လြယ္ကူတဲ့ ပစ္မွတ္မ်ား ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြဟာ (သူတို႔)ဘာသာေရးအေၾကာင္းကို နည္းနည္းမွ မေျပာေသးခင္မွာပဲ ပညာေရးနဲ႔ ရုပ္၀တၱဳပိုင္းဆိုင္ရာ အေထာက္အပံ့ေတြ ေပးၾကပါတယ္။ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြဟာ အဲဒီလို အလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကပါတယ္။

ဒီလိုအေမ့ေလ်ာ့ခံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ နစ္နာခ်က္ေတြကို ေလ့လာစံုစမ္းၿပီး အလည္အပတ္သြားေရာက္ဖို႔အတြက္ အခ်မ္းသာဆံုးဆိုတဲ့ ဘုန္းၾကီးေတြ၊ အခ်မ္းသာဆံုးဆိုတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့ ကမၻာက အခ်မ္းသာဆံုးဆိုတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းၾကီးေတြဟာ တကယ္အလုပ္လုပ္တဲ့ အသင္းအဖြဲ႕ေတြကို ဘာေၾကာင့္မ်ား စည္းရံုးလႈံ႕ေဆာ္မေပးႏိုင္ၾကရတာလဲ။

ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဘာမွ စြမ္းေဆာင္မေပးဘဲ အဲဒီလို အကူအညီေတြ ေပးေနတဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေနနဲ႔ ဘာေၾကာင့္မ်ား ေအာ္ဟစ္ရုံသာ ေအာ္ဟစ္ေနၾကရတာလဲ။

ကံတရား၊ ဘ၀သစ္ျဖစ္ေပၚျခင္း၊ ဆင္းရဲဒုကၡ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ျခင္းနဲ႔ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲမႈစတဲ့ ဗုဒၶေဟာၾကားခ်က္ေတြဟာ ပညာအတတ္ဆံုး၊ ၾကြယ္၀ၿပီး ယဥ္ေက်းတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြၾကားထဲမွာေတာင္မွ နက္နက္နဲနဲကို နားလည္မႈလဲြမွားတဲ့ အေျခအေနရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။ ဒီနားလည္မႈလဲြမွားေနတဲ့ တရားေတာ္ေတြဟာ ၀ိသမေလာဘသမား သာသနာျပဳေတြအတြက္ေတာ့ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြား တိုးပြားေစဖို႔ အျမတ္ထုတ္စရာ သို႔မဟုတ္ ဘုန္းၾကီးေတြရဲ႕ ရိုက္စားလုပ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေဟာၾကားခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္၊ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွခဲ့လို႔ သူဟာ ဆင္းရဲခ်ိဳ႕ငဲ့စြာ ေမြးဖြားခဲ့ရသူ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ေဆးကုသမႈမရွိဘဲ ဆင္းရဲဒုကၡေတြကို ခံစားရင္း ေသဆံုးေနၾကရတယ္။
အဲဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။

သူဟာ ေနာက္လာမယ့္ဘ၀မ်ား ေမြးဖြားရအံုးမွာပါ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ ဆင္းရဲေပမယ့္ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ပါတယ္။ (ဗုဒၶဘာသာဘုန္းၾကီးေတြဟာ) ကၽြမ္းက်င္မႈနဲ႔ အခြင့္အေရးေတြကို ျဖည့္ဆီးေထာက္ပံ့ေပးရမယ့္အစား တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲတတ္ဖို႔ ညႊန္ၾကားေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ေဟာေျပာခ်က္ေတြဟာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ေအာက္ေျခမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ေတာ့ ဆိုးရြားလွတဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားတစ္ရပ္ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။

ဘယ္ေလာက္ပဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျငင္းဆန္ေနၾကပါေစ ဒီကိစၥဟာ ဆက္လက္ၿပီး ျဖစ္ေပၚေနဦးမယ့္ ၀မ္းနည္းစြာ တည္ရွိေနဆဲ ကိစၥတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္အတန္း အလြန္႔အလြန္ ျမင့္မားတဲ့ ဘုန္းၾကီးမ်ားနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္စစ္ဆိုသူေတြဟာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လုိအပ္မႈကို ဆက္လက္ၿပီး မ်က္ကြယ္ျပဳေနၾကဦးမယ့္ အေနအထားပါပဲ။

ဒီေနရာမွာ အဲဒီဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆိုသူေတြ ေမ့ေနတဲ့အခ်က္ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဆင္းရဲမႈေတြနဲ႔နပန္းလံုးေနရၿပီး ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေနတဲ့သူေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ေဒသမွာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဘယ္ေလာက္ျမင့္ျမတ္တ့ဲတရားေတြကို ေဟာေနပါေစ ဘယ္သူမွ လက္ခံႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ အယူသီးမႈ၊ မသိနားမလည္မႈနဲ႔ စာေပမတတ္ေျမာက္တဲ့သူေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ေဒသမွာ ခိုင္မာတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေျခအေနမ်ား မတည္ရွိႏုိင္ပါဘူး။

ၾကြယ္၀တဲ့ ဗုဒၶဘာသာကမၻာက လူေတြဟာ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြနဲ႔အၿပိဳင္ ေက်ာင္းေတြ၊ ေကာလိပ္ေတြ၊ ေဆးရံုေဆးခန္းေတြ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြအတြက္ ရိပ္သာေတြကို ေဆာက္လုပ္ေပးဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေအာက္ေျခမွာ ရွိတဲ့ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ အသက္ရွဴေပါက္ျဖစ္တဲ့ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာရာအလုပ္ေတြကို ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေတြကေန ေဒသတြင္း အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆီးေပးဖို႔ ၾကီးမားတဲ့လုိအပ္ခ်က္ေတြကို ညြန္ျပေနပါတယ္။ မထင္ရွားတဲ့ ကမၻာ့အစိတ္အပိုင္းက အေမ့ေလ်ာ့ခံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သန္းေပါင္းမ်ားကို အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မရွိေသးတဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ စုစည္းညီညြတ္တဲ့၊ ရံပံုေငြအားေကာင္းတဲ့၊ စဲြစဲြၿမဲၿမဲရွိတဲ့၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္းလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ အဖဲြ႕အစည္းၾကီးေတြ တည္ေထာင္ဖို႔ အရမ္းကို လိုအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ အဆိုပါ အေမ့ေလ်ာ့ခံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ လက္ရွိၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အေနအထားေတြကို တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ကာကြယ္ေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေျပာလြယ္သေလာက္ တကယ္လုပ္ေတာ့ ခက္ေနပါလိမ့္မယ္။

ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန၊ ဗုဒၶဘာသာေတြဟာ စိတ္ၾကီး၀င္ၿပီး ကိုယ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္းမွာေတာင္ သံသယေတြ ပြားေနၾကပါဦးမယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ထိုင္းဗုဒၶဘာသာသံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းဟာ သူတို႔ရဲ႕ ေျမေပၚမွာ အျခားဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကို ေဆာက္ခြင့္မေပးပါဘူး။ ကိုရီယားႏုိင္ငံေျမေပၚမွာေတာ့ ေထရ၀ါဒေက်ာင္းေတြ ေဆာက္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဘုန္းၾကီးေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ တာ့ဂတ္က မဟာယာနဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကို ေထရ၀ါဒဇာတ္သြင္းဖို႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာတိုင္းျပည္အသီးသီးက ဗုဒၶဘာသာေတြအတြင္းမွာကို လြဲမွားတဲ့ သံသယေတြနဲ႔ စိတ္ၾကီး၀င္မႈေတြပါပဲ။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္....

လုပ္ၾကံမူမ်ားက ဗုဒၶဘာသာ

(Bhikkhu K. Tanchangya ရဲ႕ Buddhism under siege from within ဆိုတဲ့စာကို ဘာသာျပန္တယ္။ ဘာသာျပန္ဖို႔ တုိက္တြန္းေပးတဲ့ အရွင္ေတေဇာဘာသ (ဂ်ာမဏီ)ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ျမန္မာမွာ ေနရင္း ဟိုသြားဒီသြား မအားမလပ္တဲ့ၾကားက (စိတ္အားထက္သန္လြန္းလို႔) ျဖစ္သလို ဘာသာျပန္လိုက္ရတဲ့အတြက္ အမွားအယြင္းမ်ား ပါရွိခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ။ ေလးေလးနက္နက္ ဖတ္ရႈႏိုင္ၾကပါေစ၊ ဖတ္ရႈရံုမက စာေရးသူေပးလိုက္ေသာ မက္ေဆ့အစစ္ကို ရရွိသြားႏုိင္ၾကပါေစလို႔ က်ိတ္က်ိတ္ေလး ဆုေတာင္းေနပါတယ္။ ဒီပို႔စ္က အရမ္းကို ေကာင္းပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအားလံု ဖတ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)

ဘိကၡဳ ေက တန္ခ်န္ဂ်၊ ဗုဒၶဘာသာခ်န္နယ္လ္၊ ဇူလိုင္ ၁၇

ဗုဒၶဘာသာကမၻာကို ဆဲြေဆာင္စည္းရံုးဖို႔ ၾကိဳးစားမႈအေနနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေပၚေပါက္လာတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကေတာ့ ဟက္ေ၀း ေပါလ္ဆိုသူ ေရးတဲ့ ``ဗုဒၶဘာသာကမၻာမွ လူမ်ား´´ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။ ``ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးလမ္းညႊန္စာအုပ္´´လို႔လဲ ဆုိပါတယ္။

မႏုႆေဗဒအားျဖင့္ဆိုရလွ်င္ ဒီစာအုပ္ဟာ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ သုေတသနျပဳမႈေတြနဲ႔ အလြန္ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ေ၀းလံလွတဲ့ အရပ္ေဒသက ၂၃၈-မ်ိဳးေသာ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ ဓာတ္ပုံေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာကမၻာရဲ႕ ေျမပံုလမ္းညႊန္ေတြ ပါ၀င္ေအာင္ ေရးထားပါတယ္။ အဲဒီအထဲက အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕တင္ျပခ်က္ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြအေနနဲ႔ လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိေပမယ့္ လုပ္ဖို႔ပ်င္းရိေနတဲ့အခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဆဲြေဆာင္မႈရွိလွတဲ့ ဒီစာအုပ္ဟာ အမွားအယြင္းမရွိဘဲ စြန္႔စြန္႔စားစား ထုတ္ေ၀ၿပီးစီးသြားပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒီစာအုပ္မွာ ကြယ္၀ွက္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ပါေနတယ္။ ဒီစာအုပ္က တရားေဟာစည္းရံုးရန္ စိတ္၀င္စားၿပီး စိတ္အားထက္သန္လွေသာ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြအတြက္ လုပ္ငန္းစဥ္ႏွင့္ လုပ္ရမယ့္ အခန္းက႑တစ္ခုအေနနဲ႔ အေထာက္အကူ ျပဳေနတဲ့စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြကို ကလိမ္ကက်စ္နည္းေတြနဲ႔ တုိက္ခိုက္ဖို႔ ေရးဆဲြထားတဲ့ တိုက္ပဲြ၀င္ အစီအစဥ္တစ္ခု သို႔မဟုတ္ တိက်ခိုင္မာတဲ့ လမ္းျပေျမပံုတစ္ခုလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပညာတတ္၊ ခ်မ္းသာတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ေတာ့ တက္ၾကြတဲ့ တရားေဟာဆရာ၊ စာေရးဆရာကို ေက်းဇူးတင္စရာ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ သူတင္ျပထားတဲ့ ၂၃၈-ခုေသာ လူမ်ိဳးစုမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားစုက မသိၾကေသးလို႔ပါပဲ။


မွန္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕အစည္းအမ်ားစုဟာ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို မသိၾကသလို ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ေမ့ေလ်ာ့ထားၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ကမၻာမွာ ေပါတီးေပါ့ဆေနတတ္ဆံုး လူမ်ိဳးေတြထဲမွာ ပါပါတယ္။ ဆိုးရြားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြဟာ ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ သာမန္ျပည္သူေတြရဲ႕ ၀ိညာဏ္ကို ထိေတြ႕ဖို႔၊ ေကာင္းကင္ဘံုသခင္၊ ဖန္ဆင္းရွင္ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ သနားကရုဏာနဲ႔ ကယ္တင္မႈရေအာင္ အမ်ားစုကို ဆြဲေဆာင္စည္းရံုးၾကေလ့ရွိပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ဒီစာအုပ္ကို ဗုဒၶဘာသာဆန္႔က်င္ေရးစာအုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး အျပစ္တင္ေ၀ဖန္ဖို႔ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ေလာဘအားၾကီးတဲ့ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာသာသနာျပဳအဖဲြ႕ကိုလဲ အဲဒီလို တံဆိပ္တပ္ၿပီး သံေယာင္လိုက္စြပ္စဲြဖို႔လဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ ကၽြႏ္ုပ္ရည္ရြယ္တာက ပညာတတ္ၿပီး ဥစၥာၾကြယ္၀တဲ့ ယဥ္ေက်းကမၻာမွာ ရွိေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို တိုက္တြန္းခ်င္တာပါ။ ဗုဒၶဘာသာကမၻာကို မတရားဆဲြေဆာင္သိမ္းသြင္းေနမႈမ်ားကို လိမၼာပါးနပ္လွတဲ့ အေျဖတစ္ခုခု ရွာေဖြသင့္တယ္ဆိုတာကို နားလည္သြားေစခ်င္တာပါ။

ဒီလို လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ယုတၱိရွိရွိ ယုံယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ဘယ္လို ေ၀ဖန္ၾကမလဲဆိုတာနဲ႔ ဘာသာကူးေျပာင္းမႈကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဥပေဒေတြကို ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ျပဓာန္းဖို႔ လိုအပ္သလဲဆိုတဲ့အေပၚမွာလဲ ဦးတည္ခ်က္ ထားမေနပါဘူး။ ကၽြႏ္ုပ္အဓိက ရည္ရြယ္တာက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕အစည္းအတြင္းမွာကိုပဲ ရိုးသားၿပီး ပန္းတိုင္ရွိတဲ့ ျပန္လည္စစ္ေၾကာေရးေတြကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအေနနဲ႔ ``ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာဟာ ကရုဏာတရား၊ အေျခအေနအရပ္ရပ္အတြက္ ေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္း၊ သည္းခံျခင္းတရားနဲ႔ အၾကမ္းမဖက္လမ္းစဥ္ေတြျဖစ္တဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာလက္နက္ေတြကို တပ္ဆင္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၅၀-တုိင္တိုင္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ဘာသာတရားတရားတစ္ခု ျဖစ္တယ္´´လို႔ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာ ေျပာဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အိႏၵိယတိုက္ၾကီးတစ္ခုလံုး ဗုဒၶဘာသာေျမအျဖစ္ကေန က်ဆံုးသြားခဲ့တာကိုေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမ့ေဖ်ာက္ထားႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့အထိ သေဘာထားၾကီးတဲ့ ဘာသာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြဟာ အာဖဂန္နစၥတန္နဲ႔ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံေတြကို မြတ္စလင္က်ဴးေက်ာ္သူေတြ လက္ထဲ ထိုးအပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အိႏၵိယနဲ႔ နီေပါလ္တို႔ကိုေတာ့ ဟိႏၵဴေတြရဲ႕လက္ေအာက္မွာ က်ရႈံုးခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသရဲ႕ ေ၀းလံတဲ့ အေနာက္ဘက္ပိုင္းေဒသေတြကိုလဲ ညွိႏႈိင္းလို႔ မရႏိုင္တတ္တဲ့ မြတ္စလင္ေတြလက္ေအာက္ အရံႈးေပးခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ ဒီလို ဆံုးရႈံးမႈၾကီးၾကီးမားမားေတြ ၾကံဳခဲ့ရၿပီးျဖစ္လို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဗုဒၶဘာသာေတြဟာ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ထပ္မံဆံုးရႈံးဖို႔ ေစာင့္ေနရေတာ့မလဲ။ ဒီထက္ပိုၿပီး အဆံုးရႈံးခံဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာလား။ ဒီေမးခြန္းဟာ တိုးတက္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေျဖဖို႔လိုအပ္ေနတဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို သမိုင္း၀င္ အၾကမ္းဖက္မြတ္စလင္က်ဴးေက်ာ္သူေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ကေန အသက္ဆက္ခဲ့ရေပမယ့္ ဒီမထင္ရွားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာနယ္ေျမေတြဟာ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈဆန္ဆန္ စည္းရံုးမႈေတြေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြကို ဆံုးရႈံးေနရတဲ့ အေနအထားေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ အဲဒီလို အလြန္စိတ္ဓာတ္က်စရာ အရွိတရားေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။

သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာတိုးတက္မႈျဖစ္စဥ္ရဲ႕ အင္အားဟာ သံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းအေပၚမွာ အေျခစိုက္ပါတယ္။ ေထရ၀ါဒပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မဟာယာနပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တိဗတ္တန္ဗုဒၶဘာသာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အဖဲြ႕အစည္းမွာမဆို သံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၅၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕အစည္းတစ္ရပ္လံုးရဲ႕ အဓိကေၾကာရိုးအျဖစ္ တည္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို သံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းရဲ႕ အင္အားနဲ႔ မၾကာခဏ တိုင္းတာသတ္မွတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို အစဥ္အလာအားျဖင့္ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြ၊ ဘိကၡဳနီေတြနဲ႔ သီလရွင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔အခ်ိန္အထိလဲ ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကဆဲပါပဲ။ သဘာ၀အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈအတြက္ သံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းကိုပဲ မွီခိုဖို႔ အလားအလာရွိပါတယ္။
ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ပဲ အဲဒီမွီခိုအားထားမႈေတြဟာ မႈန္႔မႈန္႔ညက္ညက္ပ်က္စီးေနတဲ့ သြတ္ခ်ာပါဒလိုက္မႈေတြကိုပဲ သယ္ေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြမွာ သူတို႔ရဲ႕ စစ္မွန္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ၊ အက်င့္စာရိတၱစံႏႈန္းလို စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အဆင့္အတန္းေတြ ေလ်ာ့ပါးလာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ၊ ေမတၱာ၊ ကရုဏာနဲ႔ ပညာေတြ အားနည္းလာတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ ျဖစ္တတ္တာပါပဲ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶသံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းေတြဟာ ဘာသာကူးေျပာင္းသူေတြကို ဆဲြေဆာင္ဖို႔၊ ေနာက္လိုက္ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ဆက္ဆံမႈမ်ိဳးေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အခ်ိဳ႕ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ သူတို႔ေကာင္းစားေရး၊ သူတို႔တိုးတက္ၾကီးပြားေရးအတြက္ သူတို႔ ပိုက္ဆံအိတ္ေတြကို ျဖည့္ဆီးၿပီး ရိုက္စားေတြလုပ္ေနတာနဲ႔ အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနၾကပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြ ခမ်ာေတာ့ ေခတ္ေပၚစိန္ေခၚမႈေတြကို ႏိုင္ႏုိင္နင္းနင္း ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမႈ မရွိျဖစ္ေနရပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ၀န္းက်င္ေလးအတြင္းမွာပဲ အာဏာေတြ၊ အဆင့္အတန္းေတြ တိုးတက္ဖို႔ ဖိုက္တင္ခ်ေနၾကပါတယ္။
အဲဒီလို မသတီစရာ အျပဳအမႈေတြဟာ ၾကီးမားတဲ့ ဟာကြက္ၾကီးေတြ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာစက္၀ိုင္းအတြင္းမွာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မႈ၊ သစ္လြင္တဲ့ လူမႈေရးေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ တိုးတက္မႈအလားအလာေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္စည္းရံုးေရးသမားေတြက သံဃာနဲ႔ဒါယကာဒါယိကာမမ်ားရဲ႕ လစ္ဟာေနတဲ့ ဒီကြက္လပ္ၾကီးကို အလ်င္အျမန္ပဲ ျဖည့္ဆီးေပးလိုက္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံတိုင္းမွာရွိတဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းက သံဃာေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္မႈေတြဟာ အစိုးရပိုင္ဆိုင္မႈထက္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ေက်ာ္လြန္သြားႏိုင္စရာရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္ရပါတယ္။ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ အလွဴၾကီးေတြက အခ်မ္းသာဆံုး ဆရာေတာ္ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာသမိုင္းမွာ တစ္ခါမွ မရွိဖူးေသးတဲ့ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြ ေမြးထုတ္ေပးပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လို မထင္မရွား ဗုဒၶဘာသာေတြကိုေတာ့ `ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ ကိုးၾက´ဆိုၿပီး ထားရစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဥေပကၡာတရားေတြ ထြန္းကားၿပီး ေမ့ထားလိုက္ၾကပါတယ္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္......

တတ္ႏိုင္သေလာက္နဲ႔တင္ မလံုေလာက္ပါဘူး....

အေမရိကန္ Seattle က နာမည္ႀကီး ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုမွာ လူအမ်ား ေလးစားၾကည္ညိဳတဲ့ Dell Taylorဆိုတဲ့ ဖာသာတစ္ဦးရွိတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ဘုရားေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြကို ဖာသာက ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေျပာျပခဲ့တယ္။

ပံုျပင္က တစ္ခုေသာေဆာင္းရာသီမွာ မုဆိုးတစ္ဦးက အမဲလိုက္ေခြးနဲ႔ ေတာလုိက္ထြက္ခဲ့တယ္။ ေတာအုပ္တစ္ေနရာမွာ ယုန္တစ္ေကာင္ကိုေတြ႔တာနဲ႔ မုဆိုးက ေသနတ္နဲ႔ပစ္လိုက္တာ ေပါင္ကိုမွန္သြားေပမယ့္ ယုန္ထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္။ အမဲလိုက္ေခြးက ဒဏ္ရာရတဲ့ယုန္ကို လိုက္ခဲ့ေပမယ့္ မမိခဲ့ဘူး။ ဒါကိုမုဆိုးက ေခြးကို အသံုးမက်တဲ့ေခြး၊ ဒဏ္ရာရတဲ့ ယုန္ကိုေတာင္ အမီမလိုက္ႏိုင္တဲ့ေခြးဆိုၿပီး အျပစ္တင္ခဲ့တယ္။

သခင္ရဲ႕ အျပစ္စကားကို ၾကားေတာ့ ေခြးက တတ္ႏိုင္သေလာက္ႀကိဳးစားခဲ့တာေတာင္ အျပစ္တင္ခံရတယ္ဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္းခဲ့ဘူး။

ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ ထြက္ေျပးခဲ့တဲ့ ယုန္ကို အေပါင္းေဖာ္ေတြ ေတြ႔ေတာ့ တအံ့တၾသ ဝိုင္းေမးၾကတယ္။

"ဒဏ္ရာရေနတာေတာင္ ဒီေလာက္ေဒါသႀကီးတဲ့ ေခြးလက္ထဲကေန ဘယ္လို လြတ္ခဲ့သလဲ?"

"ေခြးက တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အစြမ္းကုန္အားသံုးၿပီး ေျပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူမမိခဲ့လို႔ အဆူအဆဲပဲ ခံရမယ္။ တကယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္သာ အားကုန္မေျပးခဲ့ရင္ အသက္ေတာင္ ရွင္ႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး"

ပံုေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဖာသာ Taylor က အတန္းအားလံုးကို Matthew Bible က်မ္းစာထဲက အခန္း ၅ မွ ၇ ထိ အလြတ္ဆိုႏိုင္သူကို Seattle က Space Needle မွာ ညစာစားပဲြ က်င္းပေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။

Matthew Bible က်မ္းစာရဲ႕ အခန္း ၅ ကေန အခန္း ၇ထိက စာလံုးေပါင္း ေသာင္းဂဏန္းထိရွိၿပီး ရြတ္ဆုိရတာလည္း အင္မတန္ခက္ပါတယ္။ က်မ္းစာေတြကို အလြတ္ရဖို႔ဆိုတာ အလြန္ခက္ခဲေပမယ့္ ေငြကုန္ေၾကးက်မလိုဘဲ တက္ေရာက္ခြင့္ရတဲ့ ညစာစားပဲြကို လူတိုင္းတက္ေရာက္ခ်င္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေနာက္ဆုတ္ လက္လြတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ရက္မၾကာခင္မွာ (၁၁)ႏွစ္အရြယ္ရွိတဲ့ သင္တန္းသားတစ္ဦးက ဖာသာေရွ႕မွာ ရင္ေကာ့ၿပီး က်မ္းစာအားလံုးကို တစ္လံုးမက်န္ အမွားအယြင္းမရွိ အလြတ္ရြတ္ဆိုႏိုင္ခဲ့တယ္။ အရြယ္ေရာက္သူေတာင္ အလြတ္ဆိုဖို႔ ခက္ခဲတဲ့စာကို ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ဆိုႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဖာသာအရမ္း အံ့ၾသခဲ့မိတယ္။ လူငယ္ရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့ ဦးေႏွာက္ကို ခ်ီးက်ဴးမိတဲ့အျပင္ ကေလးငယ္ကို ဖာသာ တအံ့တၾသေမးခဲ့တယ္။

"ဒီေလာက္ရွည္တ့ဲ စာေတြကို ဘယ္လိုအလြတ္ဆိုႏိုင္ခဲ့သလဲ?"

"ကြၽန္ေတာ္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခ့ဲပါတယ္"လို႔ လူငယ္က မဆိုင္းမတြ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။

ေနာင္(၁၆)ႏွစ္မွာ အဲဒီကေလးငယ္ဟာ ကမာၻေက်ာ္ Softwareကုမၸဏီပိုင္ရွင္တစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီကေလးငယ္က Bill Gates ပဲျဖစ္ပါတယ္။

လူတိုင္းမွာ ျဖစ္ႏိုင္၊ လုပ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအား(Potential)ေတြ ရွိၾကတယ္။ စိတ္ပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္အရ သာမန္လူတစ္ဦးဟာ သူ႔ရဲ႕ျဖစ္ႏိုင္၊ လုပ္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအင္ကို ၂ ကေန ၈ အထိပဲ အသံုးျပဳၾကတယ္။ အက္ဒီဆင္လို သိပၸံပညာရွင္တစ္ဦးေတာင္ ၁၂ထိပဲ အသံုးျပဳခဲ့တယ္။ တကယ္လို႔ လူတစ္ဦးရဲ႕ လုပ္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအင္က ၅ဝထိအသံုးျပဳခဲ့ရင္ အဲဒီလူဟာ ဖတ္စာအုပ္အအုပ္(၄ဝဝ)ကို အလြတ္ဆိုႏိုင္သလို တကၠသိုလ္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း တက္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘာသာစကား (၂ဝ)မ်ဳိးေလာက္ တတ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လုပ္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအင္(၉ဝ)က အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနပါတယ္။ သူတစ္ပါးထက္ ထူးခြၽန္ခ်င္တယ္၊ ေဖာက္ထြက္ခ်င္တယ္၊ ထီထြင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္နဲ႔ မလံုေလာက္ေသးပါဘူး။ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားဖို႔လည္း လိုပါေသးတယ္။

မူရင္း --- 尽力而为还不够

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။

ရန္ကုန္သြား ေတာလား

ရန္ကုန္က စိမ္းေနသလား၊ ရန္ကုန္ကိုပဲ စိမ္းေနသလား။ မေျပာတတ္။ ရန္ကုန္ေျမေပၚမွာ အစိမ္းေရာင္ေတြ လႊမ္းေနခဲ့တယ္။ မေတြ႕ခင္က ေတြ႕ခ်င္ျမင္ခ်င္လွေသာ အရာမ်ားကလဲ ခပ္အမ္းအမ္း ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ စကားလံုးေတြ ရွာမေတြ႕ခဲ့။ လြမ္းေနခဲ့ေသာ ေရႊတိဂံုကို အသြား။ ေျခလွမ္းေတြက အလယ္ပစၥယံမွာ တန္႔ေနခဲ့တယ္။ ေရွ႕ဆက္လွမ္းလိုစိတ္ မရွိေတာ့။ ရင္မခုန္တာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ ထူထဲေနခဲ့တဲ့ ရင္ဘတ္ျပင္တစ္ခုလံုး ဘယ္ညာလား၊ အထက္ေအာက္လား ခဲြျခားမသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခုန္လႈပ္လာခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ကို ေရာက္တာ တစ္ပတ္ရွိၿပီ။ ေရႊတိဂံုေပၚကို

မေရာက္ေသး။
ေမတၱာမဲ့ေနေသာ
ခပ္စိုက္စိုက္အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
သားေကာင္မ်ားေလေလာ
ေ၀ခဲြမရ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ေအးျမတဲ့ သိဂၤုတၱရ၀န္းက်င္မွာ
မုဆိုးေတြ ၀န္းရံခေနခဲ့လို႔
ရင္ဘတ္ဖိၿပီး လွည့္ျပန္ေနရတယ္။


မေန႔က စာအုပ္၀ယ္ဖို႔ ၆-မိုးေလာက္ က်င္လည္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကမၻာေအးကို သြားခဲ့တယ္။ သံုးလမ္းမွတ္တိုင္က ၄၃-ဘတ္စ္ကားေပၚကို တက္လိုက္တယ္။ ခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ ကားေပၚမွာ သံဃာခံုေပၚက ထမေပးႏိုင္တဲ့ တိုးတက္ေနတဲ့ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာေတြကို ေယာနိေသာနဲ႔ ေမတၱာပို႔ေပးခဲ့တယ္။ ေ၀းကြာခဲ့တာ တစ္ႏွစ္၊ ေျပာင္းလဲလာတာက အမ်ားၾကီး။ ေျပာင္းလဲမႈေတြက ေရွ႕သို႔ဆိုတာ မရွိ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အမိျမန္မာျပည္ ေက်ာက္ေခတ္သို႔ ျပန္သြားေနခဲ့တယ္။ စီးပြားေရးေတြ မေကာင္းဘူး၊ အျမင္ေတြ မက်ယ္ဘူး။ အက်င့္ေတြ ပ်က္လာတယ္။ လူငယ္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္။ ဒီမွာေတာ့ လူငယ္ေတြ ေလေနၾကတယ္။ လဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္မယ္။ ရည္းစားရွာမယ္၊ ရည္းစားထားမယ္။ အေမ့ဆီက ပိုက္ဆံေတာင္းၿပီး ပန္းၿခံသြားမယ္။

ေရႊတိဂံုအေရွ႕ဘက္မုခ္ ေက်ာင္းေဆာင္ျပတင္းကေန ေလာကျခင္းရာေတြကို မ်က္စိတစ္ဆံုး ေငးေနမိတယ္။ အားတက္စရာေတြ ရွာမရ။ အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ ကြင္းဆက္ေတြက နီးလြန္းလို႔ ၀ါး၀ါးသြားေနခဲ့တယ္။

ေကာင္မေလးငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ဘဘၾကီး၊ ဦးဦးၾကီးတို႔ စံုတဲြမ်ား၊ ေကာင္မေလးေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနခဲ့ေသာ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာမ်ား၊ အခ်စ္အတြက္လား၊ အႏွစ္အတြက္လား ခဲြျခားမရေအာင္ပဲ ဘုန္းဘုန္းႏွင့္ ေကာင္မေလးစံုတဲြမ်ား၊ လိုင္းကားခ တစ္ရာထိ တိုးသြားျခင္းနဲ႔ ခ်စ္လွစြာေသာ ျမန္မာမ်ားရဲ႕ ေရႊမ်က္ႏွာသုန္မႈန္ျခင္းမ်ား…ထိုအရာမ်ားႏွင့္…..လြတ္လပ္ျခင္း၊ တရားမွ်တျခင္း၊ လူသားဆန္ျခင္း၊ လက္၀ါးၾကီးအုပ္၀ါဒ လႊမ္းမိုးျခင္း၊ ေငြမ်ားတရားႏိုင္ျဖစ္ေနျခင္း၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ခြက္ေစာင္းခုတ္ျခင္း၊ တစ္ဖဲြ႕ကို တစ္ဖဲြ႕က ျပန္ဖားေနၾကျခင္း (ရဟန္းယုတ္ေတြကို နအဖက ဖား၊ နအဖကို ရဟန္းယုတ္ေတြက ျပန္ဖားေနၾကျခင္း)၊ …….ထိုအရာမ်ား အဘယ္မွ် ဆက္စပ္ေနၾကသလဲ ေတြးေတာရင္း ကမၻာေအးကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ မိုးေတြရြာၿပီးရင္းရြာ တိမ္တိုက္ေတြ ေရြ႕တာ ျမန္လြန္းတယ္။

ျမန္မာမွာ သာသနာတိုးတက္ေနပါတယ္ဆိုေသာ အသံကုန္ဟစ္ေနမႈမ်ားကို ရင္ခုန္သံ တဒုတ္ဒုတ္ျဖင့္ ေတြးေနခဲ့ပါတယ္။ ၄၃-ကားေလးေပၚကေန ဆင္းလုိက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ထူးျခားတဲ့ ရႈခင္းေတြကို သတိထားမိတယ္။ နာဂစ္က ရန္ကုန္ကို ေခါင္းရိတ္ေပးလိုက္ခဲ့တာပါလား။ ကမၻာေအးကုန္းေျမၾကီးက သစ္ပင္ၾကီးေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ၀ိသာခါစစ္တပ္အေဆာက္အအံုၾကီးလဲ သင္တန္းခန္းမၾကီး ျဖစ္ေနတယ္။ စစ္သားေတြ တစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့ဘူး။ သာသနာ့တကၠသိုလ္ မုခ္ဦးကလဲ သပ္ရပ္ေနတယ္။ အရင္က အတဲြေတြ ျဖတ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ တကၠသိုလ္အဓိပတိလမ္းမၾကီးေဘးမွာေတာ့ ``………မဆိုင္သူမ်ား ျဖတ္သန္းသြားလာခြင့္ မျပဳ´´တဲ့။ ဆိုင္းဘုတ္ေလး တပ္ထားတယ္။ တံခါး၀ကို ၀င္ၿပီးကာမွ ``ငါကေကာ ဆိုင္သူလား၊ မဆုိင္သူလား´´ စဥ္းစားမိခဲ့တယ္။
အေဆာင္ကို ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုး ၀မ္းသာအားရ၊ ႏႈတ္ဆက္ၾက၊ ေျပာၾကဆိုၾက၊ အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေဖာ္ေရြေနသေလာက္ အမိတကၠသိုလ္ၾကီးကေတာ့ မ်က္လံုးစိမ္းနဲ႔ ၾကည့္ေနသလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ ေလွ်ာက္ေနခဲ့တဲ့ ေျခလွမ္းေတြက ေျမၾကီးကို ထိခဲ့ရလား။ အတူတက္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အားလံုးနီးပါးေလာက္ အရွင္းခံခဲ့ရတယ္။ အတန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း ၇၀-ခန္႔ထဲက ၃-ပါးသာ အထဲမွာ ရွိေတာ့တယ္။

စက္တင္ဘာ….မင္းဟာ မုန္တိုင္းတစ္ခု ပါလားကြယ္…။

မေသာက္ရတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ စူပါေကာ္ဖီမစ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ဧည့္ခံတယ္။ မီးပ်က္ေနလို႔ ေရေႏြးနဲ႔ပဲ ေသာက္ခဲ့ရတယ္။ (ေရပူမဟုတ္ဘူး)။ ၆-ႏွစ္တာ က်င္လည္ခဲ့ရတဲ့ ရပ္၀န္းမွာ သူငယ္ခ်င္း ေလးငါးပါးပဲ ရွိေတာ့တာ….. ၀မ္းနည္းရမွာလား၊ ၀မ္းသာရမွာလား…အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ခံစားခ်က္တို႔က ရင္ထဲမွာ လြန္းထိုးလာခဲ့တယ္။ ``တကၠသိုလ္မွာ အသက္ရွည္ဖို႔ စာတတ္တာ မတတ္တာ၊ ေတာ္တာ မေတာ္တာ၊ ဗဟုသုတၾကြယ္တာ မၾကြယ္တာ….ဒါေတြက အေရးမၾကီးဘူး၊ ခပ္ေအးေအး ေနတတ္တာကမွ အေရးအၾကီးဆံုး´´တဲ့ေလ။ ရွက္တတ္ရင္ေတာ့ လဲေသဖို႔ ေကာင္းပါတယ္ ေမေမရယ္။
ရာထူး၊ အာဏာ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္….. သကၤန္း၀တ္ၿပီးေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ။ ရင္ထဲမွာ ေအးက်င္လာတယ္။ နာက်င္စရာေတြက မ်ားလြန္းေတာ့ ခံစားမႈေရခ်ိန္က အဆံုးထိ တက္မလာခဲ့ဘူး။ အျပန္မွာ အင္တာနက္ဆိုင္ ၀င္ထိုင္ခဲ့တယ္။ ဘေလာ့မေျပာနဲ႔၊ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတာင္ ဖြင့္မရခဲ့ဘူး။ ေမေမရယ္…အမိေျမမွာ ``Access has been denied´´တဲ့။ အဲဒီစာသားေလးအစား ``Evil has been denied´´ဆိုတဲ့စာသားေလးမ်ား ျဖစ္လိုက္ပါေတာ့လားလို႔ တိုးတိုးေလး ေရရြတ္မိခဲ့တယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ အားလံုးဟာ မႈန္၀ါးေနခဲ့ၾကတယ္။ မုိးေတြ တသဲသဲ ရြာသြန္းေတာ့ ရန္ကုန္က မၾကည္မလင္၊ အဆင္မေျပမႈေတြသာ ရြာသြန္းေနခဲ့ေတာ့ လမ္းမထက္မွာ ေရႊမ်က္ႏွာမ်ားလဲ သုန္မႈန္ေနခဲ့ၾကတယ္။ လက္သီးဆုပ္ဖို႔ ျပင္ကာရွိေသးတယ္၊ ရန္သူရဲ႕ ျမွားခ်က္က ရင္၀မွာ လာစူး၀င္ခဲ့တယ္။ အခုထိ ရာသီဥတုက ကိုယ့္ဘက္လွည့္မယ့္ပံု မေပၚေသးဘူး။

Great Expectation မွ ကူးယူပါသည္။

ေကာင္းေသာေန႔မ်ားျဖစ္ပါေစ

တူညီတဲ့ဘဝမွာ မတူတဲ့စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အရာတစ္ခုကို ၾကည့္တဲ့အၾကည့္ႏွစ္ခုက တူမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အေကာင္းျမင္စိတ္၊ ခြင့္လြတ္နားလည္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကုိဂရုစိုက္မယ္၊ ကိုယ့္ကိုအတင္းအၾကပ္ မလုပ္ဘူး၊ ကိုယ့္ကုိ သိျမင္မယ္၊ အဓိက,က ကိုယ့္ကိုေအာင္ႏိုင္ဖို႔၊ မွန္မွန္ကန္ကုန္ အသက္ရွင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာရွိမယ္။

ကိုယ့္ကိုစိတ္တို၊ ေဒါသထြက္ေအာင္ လုပ္တဲ့လူက အေဝးကိုထြက္သြားခဲ့ၿပီ၊ ကိုယ္က ေနရာမွာရပ္ၿပီး သူ႔ကို ေဒါသထြက္ေနတုန္း...

စကားတစ္ခြန္းက ဒီလိုရွိပါတယ္။

"စိတ္တို၊ ေဒါသထြက္တယ္ဆိုတာ တစ္ျခားလူရဲ႕အမွားနဲ႔ ကိုယ့္ကိုအျပစ္ေပးေနတာပါ" တဲ့။ တစ္ျခားရႈေထာင့္ကေန ကိုယ့္ကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္ရင္ "ပင္ပန္းတယ္၊ ေမာတယ္၊ ေပ်ာ္တယ္၊ ဇိမ္က်တယ္" ဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္ထဲကေနျဖစ္လာတဲ့ စိတ္အေျခအေန(mood)ပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေတြက လူ၊ အရာဝတၱဳအေပၚထားမယ့္ ကိုယ့္သေဘာထား၊ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစတယ္။

ပံုျပင္တစ္ပုဒ္က ဒီလိုဆိုပါတယ္။

အဘြားအိုတစ္ဦးမွာ သမီးႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သမီးႀကီးက ထီးေရာင္းသူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး သမီးငယ္က အထည္ေဆးဆိုးတဲ့အလုပ္ လုပ္တယ္။ ဒီအတြက္ အဘြားအို မေပ်ာ္ရႊင္ခ့ဲဘူး။ အေၾကာင္းက ေနသာရင္ သမီးႀကီးရဲ႕ ထီးေတြေရာင္းမထြက္မွာစိုးၿပီး မိုးရြာခဲ့ရင္ သမီးငယ္ရဲ႕ ေဆးဆိုးထည္ေတြ မေျခာက္မွာ ေတြးပူေနခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဘြားအိုဟာ ေနသာလည္းစိတ္ညစ္၊ မိုးရြာလည္း စိတ္ညစ္ခဲ့ရတယ္။ မၾကာပါဘူး.. အဲဒီစိတ္နဲ႔ အဘြားအိုရဲ႕ဆံပင္ေတြ လိုတာထက္ ပိုျဖဴၿပီးအိုစာသြားခဲ့ရတယ္။

တစ္ေန႔မွာ အေဝးကမိတ္ေဆြတစ္ဦး ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အရြယ္န႔ဲမလိုက္ေအာင္ အိုစာသြားတဲ့အဘြားအိုကို ၾကည့္ၿပီး မိတ္ေဆြက တအံ့တၾသေမးမိတယ္။ အဘြားအိုက သူခံစားေနရတဲ့ေသာကကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ မိတ္ေဆြက ရယ္ၿပီး "မိုးရြာရင္ သမီးႀကီးရဲ႕ထီးေရာင္းရမယ္၊ ေနသာရင္ သမီးငယ္ရဲ႕ ေဆးဆိုးထည္ေတြ ေျခာက္မယ္။ ဒီလိုအေတြးက ကိုယ့္ကို ေန႔တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္ေစတာပဲ မဟုတ္လား? ေန႔တစ္ေန႔တိုင္းက ေကာင္းတဲ့ေန႔ျဖစ္တယ္။ ဒါကိုဝမ္းမသာဘဲ ဘာျဖစ္လို႔ ေသာကေတြ ခံစားေနရသလဲ?" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဘြားအိုလည္း ကိုယ့္အေတြးကို တစ္ျခားရႈေထာင့္ကေန ေတြးၾကည့္ခံစားၿပီး ေန႔တိုင္း ၿပံဳးရယ္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့တယ္။

လူ႔ဘဝလမ္းတစ္ေလွ်ာက္က အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔တာခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူး။ ခလုတ္တိုက္ေခ်ာ္လဲတဲ့ အခ်ိန္လည္းရွိမယ္။ စိတ္တိုေဒါသထြက္တဲ့ အခ်ိန္လည္းရွိမယ္။ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္နဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါလည္းရွိမယ္။

ဒႆနိက ပညာရွင္တစ္ဦးက ဒီလိုဆိုထားပါတယ္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ထိခိုက္နာက်င္မႈကို ျပႆနာ၊ ကိစၥရပ္ေတြက သယ္ေဆာင္လာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ျပႆနာ ကိစၥရပ္ေတြအေပၚ ကိုယ္ျမင္တဲ့အျမင္ကေန ျဖစ္လာတာျဖစ္တယ္"

တစ္ျခားရႈေထာင့္ကေန ကိုယ့္ကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္ရင္ ဘဝကိုသက္ေတာင့္သက္သာ ရင္ဆိုင္ႏိုင္မယ္၊ ဘဝကို သတိၱရွိရွိ ရင္ဆိုင္ႏိုင္မယ္၊ ပူေဆြးေသာကေတြကို ေအာင္ႏိုင္မယ့္ သင္ခန္းစာမ်ဳိး၊ ေအာင္ျမင္မႈမ်ဳိးကို ရွာေတြ႔ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ လူ႔ဘဝရဲ႕ ရင့္က်က္မႈကို ေတြ႔ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ တစ္ျခားလူရဲ႕အမွားနဲ႔ ကိုယ့္ကိုစိတ္တို၊ ေဒါသထြက္ေအာင္ အျပစ္တင္မိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

မူရင္း- google search or 愿您天天是好

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။